تشنج چیست؟ چطور به فرد دچار تشنج کمک کنیم؟
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۴۶۳۵
زیسان: از لحاظ آماری، تقریبا از هر ۲۶ نفر یک نفر به صرع دچار است، یعنی وضعی که در آن فرد دچار تشنج‌های مکرر و بدون محرک و علت خاص می‌شود. اما دچار تشنج شدن همیشه به این معنا نیست که شخص مبتلا به صرع است.
تشنج از جمله ممکن است ناشی از آسیب دیدن شدید سر، ترک الکل، و میزان قند خون زیاد باشد. تقریبا از هر ده نفر یک نفر در طول زندگی دچار تشنج می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
+ بیشتر بخوانید: تاثیر روغن ماهی بر تشنج و دیگر مشکلات سلامتی
کانورسیشن در گفتگو با دکتر جیکوب پلینن، متخصص مغز و اعصاب با تخصص ویژه در حوزه صرع، به موضوع تشخیص تشنج از صرع و راه‌های رویارویی با آن پرداخته است.
به گفته دکتر پلینن، چگونگی تشنج در افراد متفاوت است. در برخی افراد، تشنج احساسی کاملا درونی است. از دید شاهد آموزش‌ندیده و ناظر ناآشنا به این مسئله، ممکن است چنین به نظر بیاید که هیچ مشکلی نیست. در واقع، بیشتر افراد مبتلا به صرع در ابتدا فقط تشنج‌های نسبتا ملایم و غیرحمله‌ای دارند و به مرور زمان دچار حمله‌های تشنجی می‌شوند.
اما افراد دیگری هستند که وقتی تشنج می‌گیرند، دچار حمله عصبی سراسر بدن می‌شوند و بیهوش می‌شوند. اغلب ما با این نوع تشنج آشناییم، احتمالا به این دلیل که در فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی آن را چنین نمایش می‌دهند. این نوع تشنج خطرناک‌ترین نوع تشنج است.
این نوع تشنج‌ها ناگهانی و بدون محرک است و چند دقیقه طول می‌کشد. پس از پایان تشنج و به‌هوش آمدن، شخص معمولا از چند دقیقه تا چند ساعت احساس خستگی مفرط و گیجی دارد.
شایع‌ترین نوع تشنج‌های صرعی تشنج‌های کانونی‌اند، یعنی از ناحیه معینی در مغز ناشی می‌شوند. دو سوم همه موارد تشنج و ۹۹ درصد موارد تشنج بعد از ۲۵ سالگی از این نوع است.
تشنج‌های صرعی ممکن است با علامت‌های غیرحمله‌ای مانند خیره شدن به یک نقطه، ناتوانی در واکنش نشان دادن، حرکت‌های تکراری، و احساسات کاملا درونی شروع شود که یا متوقف می‌شود یا تا مرحله تشنج حمله‌ای و از دست دادن هشیاری پیشرفت می‌کند.
نقاشی از بیمار در حال تشنج سال ۱۸۲۴
نخست به فکر ایمنی و آسیب ندیدن فرد باشید. بسیاری از صدمات پس از تشنج ناشی از زمین افتادن یا برخورد با اجسام سفت و تیز است. اگر فردی که دچار تشنج است دارد می‌افتد، کمک کنید که به‌آرامی روی زمین دراز بکشد و چیز نرمی زیر سرش بگذارید.
در مرحله حمله ناشی از تشنج، تنفس ممکن است بریده‌بریده شود. بنابراین، فرد را به پهلو بچرخانید تا بتواند راحت‌تر نفس بکشد و خطر توقف تنفس کاهش یابد.
هیچ چیز در دهان فرد دچار تشنج نگذارید. این کار غیرضروری و خطرناک است. آن‌ها را مهار نکنید و فریاد نزنید. هیچ‌یک از این کار‌ها تشنج را مهار و متوقف نمی‌کند.
پس از تشنج، و با بهبود تدریجی و بیدار شدن فرد، به او کمک کنید که در محل امنی بنشیند. تا زمانی که فرد کاملا بیدار نشده است به او آب یا غذا ندهید. همچنین، تا زمانی که فرد کاملا هوشیار نشده است در کنارش بمانید.
در صورتی که مشکل تنفسی ادامه یابد یا فرد در آب تشنج کند یا باردار باشد، یا اگر فردی برای اولین بار به تشنج دچار می‌شود یا بدون اینکه صرع داشته باشد دچار تشنج شده است، حتما با اورژانس تماس بگیرید.
افراد مبتلا به صرع، به‌ویژه آن‌هایی که تشنج مکرر دارند، اغلب دارو‌های اضطراری با خود دارند. برخی از این داروها خوراکی و برخی دیگر قرص‌های حل‌شدنی‌اند که داخل گونه‌ها یا زیر زبان گذاشته می‌شود. برخی دیگر نیز به‌صورت اسپری بینی یا ژل‌های مقعدی‌اند.
منبع: ایندیپندنت
tags # تشنج کردن ، کمک های اولیه سایر اخبارمنبع: زیسان
کلیدواژه: تشنج کردن کمک های اولیه دچار تشنج نوع تشنج تشنج ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۴۶۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش باعث افزایش قد می‌شود؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
بیشتر بخوانید: راه‌های افزایش قد در دوران نوجوانیاگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.
بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
کد خبر: 1228724 برچسب‌ها دانستنی ها
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»